The world's most adventurous cycling passes

De weg is een parcours van 16 mijl in Grand County, Utah dat het hele jaar door loopt. In 2010 was er een stortvloed van regen en steenslag, waardoor de weg gedeeltelijk werd weggevaagd. Maar als het eenmaal is gerepareerd, kun je het pad vandaag weer aan. Hier is weinig ruimte voor fouten. Alleen al het kijken naar de foto's kan je al doen zweten. De weg is alleen berijdbaar als het droog is, als het nat is heb je hier geen kans. De weg droogt echter zeer snel op en is na een regenbui al 1-2 uur berijdbaar.

De brede landweg leidt voortdurend naar de afgrond van de Groene Rivier - spectaculair en opwindend tegelijk. Waarom bouw je überhaupt zo'n weg? Dit komt omdat hier ook 4WD voertuigen rijden. De weg is de enige toegang tot het westelijke deel van de White Rim Trail in Canyonland National Park - over het algemeen een prachtige regio voor degenen die honger hebben naar het buitenleven!
Het uitzicht dat zich steeds weer opent op de Mineral Bottom Road is fantastisch. Blijf gewoon aan de bergkant, op sommige plaatsen naast de weg is er een diepte van enkele 100 meter!

Gelegen op de zuidelijke grens tussen Frankrijk en Italië, piekt de Col du Sommeiller op 2.995 meter boven zeeniveau. De lange klim van 26 kilometer is bereikbaar per mountainbike. Het uitzicht op de top is spectaculair. Je hebt een goede fysieke conditie nodig om deze hoogtepassage te beklimmen.

Het is geweldig. Reed het in januari vanuit Launceston. Kan op een racefiets worden gedaan, maar de steile grindgedeelten zijn beter met dikker rubber, vooral in fatsoenlijk. Zou een gravelfiets adviseren. Er zijn de hele weg geen eet- of waterstops, dus neem voldoende proviand mee.

Deze pas is een unieke verharde weg die leidt naar Dizin - het grootste skigebied van Iran. Het maakt deel uit van weg 425 en gaat tot 3.200 meter boven zeeniveau. Ja, de zuurstof wordt hier dun, de helling is moeilijk. De weg zelf is erg goed. De laatste 6 kilometer van de weg zijn 17 steile "switchbacks"-bochten die alles van je vragen. Door de hoogte is het weer onvoorspelbaar. Er ligt hier veel sneeuw en dat leidt regelmatig tot lawines. De Iraniërs geven niets om veiligheid en laten het gewoon gebeuren. Maar je kunt altijd heel goed van tevoren weten wat de huidige situatie is, als de weg vrij is, kan niets je meer tegenhouden.

De Gata-lussen in Ladakh, India. 21 bochten die je naar de 4.937 meter hoge Nakeela La pas leiden. Het maakt deel uit van de Manali-Leh Highway, een weg die over 5 passen loopt van Manali naar Leh. De Gata Loops zelf zijn 23 kilometer lang en leiden 730 meter naar boven.

Het is een asfaltweg, maar er zijn ook grindgedeelten. Het weer in deze regio is onvoorspelbaar en aardverschuivingen, sneeuwval en lawines kunnen op elk moment een probleem vormen. Hier rijden is geen sinecure, extra slangen zijn een must. Bovenal is de hoogte reden genoeg om je na je "werk" een medaille te overhandigen die je verdiend zou hebben!

Overigens gaat het gerucht dat de straat wordt achtervolgd door de geest van een toerist die hier begraven ligt. Maar maak je geen zorgen, op de fiets ben je zeker sneller dan de geest te voet. ;-)

De Franse Col de Braus is een kleine pas van de Alpes Maritimes, de zogenaamde Maritieme Alpen, aan de Provence-Alpes-Côte d'Azur, die de grensbergen naar Italië vormen. De pas verbindt de stad l'Escarène in het westen met Sospel in het oosten. Perfect voor grote en kleine tochten, het biedt altijd een hoogtepunt. U kunt bijvoorbeeld van Sospel over de Col de Turini naar L’Authion en Lantosque, over de Col de la Porte en Col St. Roch naar L’Escarène en over de Col de Braus terug naar Sospel. Je kunt deze route natuurlijk ook veel korter maken, bijvoorbeeld als je vanuit Turini via Peira Cava naar de Col de l'Orme rijdt en via de kleine Col de l'Able praktisch op de Col de Braus boven komt en alleen maar rolt omlaag naar Sospel. De pas maakte ook deel uit van de Tour de France!

Wellicht interessante aanvullende informatie - de bijna 6 kilometer lange Tendabahn-spoortunnel loopt onder de berg door - als u de terugweg liever ontspannen nadert.

De 69 kilometer lange Death Road “La Carretera de los Yungas” in Bolivia wordt beschouwd als de gevaarlijkste weg ter wereld. Liefhebbers van spanning mogen een fietstocht tussen de stad La Paz en de stad Coroico niet missen.

Toegegeven, het is tegenwoordig niet de gevaarlijkste weg, want een snelweg die in de buurt is aangelegd, heeft het grootste deel van het verkeer overgenomen en is gewoon minder gevaarlijk. De smalle weg, die soms maar plaats biedt aan één auto, klimt op groene, beboste hellingen de berg op tot aan de 4.650 meter hoge La Cumpre Pass. Bocht voor bocht terwijl je in de diepe canyons beneden kijkt.

Vroeger was de straat echt de “zwarte weduwe” van de straten van deze wereld. Er wordt aangenomen dat jaarlijks tot 300 mensen stierven die op deze weg reisden. Tientallen auto's zijn elk jaar over de berm gemorst en in de diepte gedoken. Vandaar de alternatieve naam "Death Road". Geen wonder dus dat er uiteindelijk een alternatief pad moest worden gevonden. Het is dus nu gratis voor de wielrenners van de wereld.

Sa Calobra maakt gewoon deel uit van Mallorca. Was er maar niet zoveel auto- en busverkeer, wat vooral in de afdaling erg vervelend is. Bergop is heel relaxed, het is niet bijzonder steil zoals in de Alpen. Leuke haarspeldbochten en een Omega zoals op de bobsleebaan.

Een uitstapje naar de top van de Mont Ventoux is een must als je in de Provence bent. Op deze voorpost van de Alpen is een klim van bijna 1.600 meter te overwinnen, en vooral het laatste stuk van de klim laat je sprakeloos achter. Deze puinwoestijn is gewoonweg adembenemend.