Baldacchino San Pietro

Baldacchino San Pietro is de Italiaanse naam voor de Sint-Pietersbaldakijn, een groot barok bronzen baldakijn, technisch gezien een ciborium of baldakijn, boven het hoogaltaar van de Sint-Pietersbasiliek in Vaticaanstad. Het baldakijn is ontworpen door de Italiaanse kunstenaar Gian Lorenzo Bernini en was bedoeld om de plaats van het graf van Sint-Pieter op een monumentale manier te markeren. Onder het baldakijn bevindt zich het hoogaltaar van de basiliek. Het werk begon in 1623 en eindigde in 1634.
Het baldakijn is een visueel middelpunt in de basiliek; het is zelf een zeer grote structuur en vormt een visuele bemiddeling tussen de enorme schaal van het gebouw en de menselijke schaal van de mensen die de religieuze ceremonies bij het pauselijke altaar onder het baldakijn leiden. Het baldakijn is geïnspireerd door de antieke marmeren kolommen die rond het graf van Petrus in de oude basiliek stonden, en die men dacht dat afkomstig waren uit de Tempel van Salomo in Jeruzalem. Acht van de oorspronkelijke twaalf kolommen zijn nu te zien in paren halverwege de pijlers aan weerszijden van het baldakijn. Het baldakijn is versierd met beelden van engelen, bijen, laurierkransen en de pauselijke wapens van paus Urbanus VIII, die het werk bestelde.

Het Baldachin van Sint-Pieter, ook wel Baldacchino di San Pietro genoemd, is een monumentaal werk ontworpen door de Italiaanse beeldhouwer Gian Lorenzo Bernini. Deze indrukwekkende barokke ciborie bevindt zich in het midden van het transept van de Sint-Pietersbasiliek in Vaticaanstad.

Waanzinnig smalle treden. Van bovenaf heeft de kijker de Eeuwige Stad aan zijn voeten.