San Mamete

San Mamete is een prachtig dorp, gelegen op de top van een heuvel en bewaterd door het water van het Meer van Lugano. De structuur, met smalle en ondoordringbare steegjes, zuilengangen met uitzicht op het meer en kleine voetgangerspleintjes, is typisch voor dorpjes aan het meer, romantisch en suggestief.

S. Mamete (271 m) ligt op een klein voorgebergte op het punt waar de rivier de Soldo uitmondt in de Ceresio. Het heeft een pittoresk pleintje, omgeven door zuilengangen die doorlopen tot aan het meer. Op dit plein, dat ooit niet doorkruist werd door de staatsweg Regina, vonden de commerciële en administratieve activiteiten van de vallei plaats.

Momenteel zijn er enkele bars, winkels, banken en een hotel. Wandelend door suggestieve steegjes, in het bovenste deel van de stad, kom je bij de oude molen en de oude spinnerij, die nu in puin ligt. Via Bellotti komt u bij het stadhuis waar u in de raadszaal twee schilderijen van de Valsoldese schilder Paolo Pagani kunt bewonderen. In de ene is "Het Offer van Isaak" afgebeeld en in de andere een "Heilige met twee putti".

De rivier de Soldo scheidt de kern van de stad van het Casarico-gebied, waar u Villa Claudia, ooit Villa Lezzeni, met zijn prachtige park kunt bewonderen. De villa heeft een eigen oratorium gewijd aan S. Filippo Neri. Het verhaal van de Piccolo Mondo Antico begint bij de Casarico-pier, waar de Pasottis op een grijze, stormachtige dag aankomen vanaf het pad dat naar Albogasio leidde, op het punt om aan boord te gaan naar Cressogno. Er wacht hen een lunch, aangeboden door de Marchesa Maironi, op basis van risotto en truffels.


Aan het begin van de trap identificeren een aartsbisschoppelijk wapen en een inscriptie die mensen uitnodigt om niet naar de rechtbanken te gaan, een gebouw dat in de feodale tijd als praetorium werd gebruikt. Het is nu een parochiehuis en er is een kapel gebouwd op de plaats van de oude gevangenissen. Bovenaan de trap bevindt zich de parochiekerk. Verderop staat een van de drie oratoria van San Carlo, gebouwd in 1610 ter gelegenheid van de heiligverklaring van de aartsbisschop. De cirkelvormige tempel is ontworpen door Domenico Tibaldi, de neef van Pellegrini. Binnenin hangt een canvas met een portret van de Sint. De volksdevotie vertelt dat St. Charles, ter gelegenheid van zijn tweede bezoek aan Valsolda, terwijl hij naar de bovenste vallei klom, tegen de rots leunde en een afdruk van zijn hand achterliet. De gelovigen hebben op die plek een kruis uitgehouwen en vervolgens werd die plek gekozen om het oratorium te bouwen.

Bron: website van de gemeente Valsolda