Noordzeewand

De Noordzeemuur is een perfect vlak stuk van de Viking Coastal Trail, begrensd door een kiezelstrand en grazend moeras. Hier kunt u kust- en moerasvogels spotten, waaronder bruine kiekendieven.

De grenzen voor de reikwijdte van dit rapport komen overeen met het Isle of Grain tot Dover
Havenkustlijnbeheerplan (1996), bestaande uit beheerseenheid 5E. De
Een stuk kustlijn van 5 km beslaat de kustlijn van Noord-Kent, van Reculver Towers tot de
begin van Minnis Bay, en wordt beheerd door de Environment Agency. Houd het lijnbeleid vast
Er worden opties benut om de spoor- en weginfrastructuur, nederzettingen en laaggelegen gebieden te beschermen
landbouwgrond.
De Noordelijke Zeewering ligt direct achter het strand, met uitzondering van
de Wantsum Delta en St. Augustine's Bank, waar de muur omsluitend is teruggezet
twee zoute lagunes. St. Augustine's Bank (ten westen van Plumpudding Island) is een
belangrijke gootsteen voor grind. De grindruggen die overstroming en overmatig water voorkomen
overtopping handhaaft de verdedigingslinie. De kiezelstranden die het gebied domineren zijn dat wel
relictstranden, die kunstmatig zijn vergroot door strandsuppletie. Daar
Door de aanleg van strand komt er weinig aanvoer van strandmateriaal in het gebied
verdedigingswerken in het westen, bij Reculver Towers. Ook is er sprake van doorsijpeling van grind door de
meest oostelijke rotskrib in Minnis Bay (geschat op 2.000 m3).
/jaar).
Het laaggelegen land achter het strand omvat de hoofdspoorlijn die Faversham met elkaar verbindt
en Thanet. Dit land is dunbevolkt, maar vertegenwoordigt een aanzienlijke overstromingsvlakte.
Deze eenheid is aangewezen als een speciale beschermingszone, een speciale beschermingszone, een
RAMSAR-site en een site van bijzonder wetenschappelijk belang. Het uiterste oosten van de sectie is a
Speciaal zeegebied. Bij de kortetermijnmonitoring van de kustlijn bij de Noordelijke Zeewering
moet worden voortgezet, waarbij strandaanvullingen worden uitgevoerd waar en wanneer dat nodig is.
Erosie domineert, en men denkt dat materiaal relatief snel zal worden geërodeerd.
waardoor het strandvolume afneemt, en daarmee de bescherming van de kustlijn.
Volgens het Isle of Grain naar South Foreland SMP (2007), sedimenttransport
patronen langs dit gedeelte zijn enigszins ingewikkeld. Aan deze complicatie wordt gedacht
worden geïntroduceerd door de aanwezigheid van Margate Sands. Afhankelijk van de kust
oriëntatie vertoont het materiaal netto bewegingen naar zowel het oosten als het westen. De erosie –
het aangroeipatroon blijft omkeren, aangezien er dit jaar sprake is van materiaalverlies
vergelijking met de aanwas van vorig jaar.