Rhino Run 2022 – bikepacking in South Africa and Namibia

Hier was hij dan eindelijk. De dag dat we begonnen met de Rhino Run. Ik had grote doelen voor deze race. Ik had zo lang gewacht, er was zoveel tijd gestoken in het bekijken van delen van de route en het voorbereiden. Zelden ben ik zo trots geweest op een fietsopstelling. Mijn Cervelo ZHT-5 met Ortlieb… meer lezen

Na ongeveer 4 uur slaap raapte ik mezelf bij elkaar om de Rooibergpas aan te pakken. Dit was de tweede plek in de race waar ik erg blij was met mijn mountainbike na de Montagu Pass van gisteren. Grove rotsblokken, enkele zandplekken en een steile, lange klim gaven ons een voorproefje van het ruige karakter… meer lezen

Tot mijn verbazing sliep Sofiane nog toen mijn wekker na ongeveer 4 uur ging. Ik pakte stilletjes mijn spullen en verliet het guesthouse. Het was verrassend koel en lichte regen viel op me. Niet precies wat je nodig hebt voor motivatie om 4 uur 's ochtends. Hoe dan ook, straks wordt het weer veel te… meer lezen

Heel ongebruikelijk, maar na ongeveer 6 uur slapen ging mijn wekker, ik pakte mijn spullen en verliet onze zeer luxe vertrekken in de middle of nowhere om ongeveer 4 uur 's ochtends kort voor Sofiane. Er lag een hele lange klim op "Tar" voor ons. Het was nooit te steil en aangenaam snel. In de verte… meer lezen

Ik werd om 3 uur wakker. Tot mijn verbazing was Sofiane nergens te bekennen, maar zijn spullen waren er nog. Vreemd. Later bleek dat hij ontsnapt was aan kleine rupsen die zijn bed teisterden en in een ander gebouw sliep. Dus ging ik helemaal alleen op weg in volledige duisternis. Nog geen kilometer… meer lezen

Ik had nauwelijks geslapen. Het bibberen van de onverwachte kou moet veel kracht gekost hebben want ik voelde me erg traag en machteloos. Ik stopte steeds meer snoeprepen in mezelf, in de hoop dat ik 'wakker' zou worden en eindelijk deze eindeloze uitgestrektheid van het niets achter me zou laten. Ik… meer lezen

Het was al licht toen ik wakker werd, maar ik had slaap nodig. Ik wilde niet nog een dieptepunt ervaren zoals de avond ervoor. Ik pakte mijn spullen en ging snel op pad. Helaas kon ik voor de grens geen ontbijt vinden. Maar ik heb een tankstation gevonden dat vlak na de grens zou moeten zijn. Dan chaos… meer lezen

Heel vroeg, tussen 2 en 3 uur 's nachts, verlieten Sofiane en ik onze "luxe" vertrekken. Een koffiereis zat er niet aan te komen. Een lange klim, meer bedrieglijk een vals plat genoemd, bracht ons van Rosh Pinah naar Aus. 160 kilometer met helemaal niets ertussenin. En dat bergop, maar dan op asfalt… meer lezen

Ik werd rond 6 uur wakker in de lobby van Kronenhof Lodge. Voor mij stond een heer in boswachtersuniform. Hij grijnsde over zijn hele gezicht. Ik heb nog nooit iemand zo blij gezien om twee stinkende bikepackers op hun bank in de lobby te vinden. "Dus je hebt het gedaan! Wanneer ben je aangekomen? Zullen… meer lezen

1,5 uur werd iets meer dan 2 uur. Het zand langs de weg was te zacht en aangenaam. Het begon al donker te worden toen ik mijn bivakzak weer in mijn zadeltas stopte. Weer een perfecte zonsopgang. Oranje, warm en met een uitgestrekt woestijnlandschap met rotsachtige bergen. Een beetje moe, maar vol goede… meer lezen

Kortom, ik bracht de nacht door op het toilet. Ik heb echt geen idee wat mijn lichaam precies van streek maakte, maar mijn enige remedie was medicatie tegen de diarree en tegen de pijn. En ik ben zelden gelukkiger geweest dat ik hem 2.500 kilometer met me mee heb gesleept. Ik kon niet consequent slapen… meer lezen