Reste der „Friedhofsbahn" im Düppeler Forst

Toen er aan het begin van de 20e eeuw in Berlijn geen open plekken meer waren, werden de begraafplaatsen verplaatst naar de buitenwijken van de stad. Deze spoorlijn werd geopend zodat bezoekers van de begraafplaats probleemloos naar de begraafplaats Stahnsdorf konden reizen. Tegenwoordig kun je alleen naar de overblijfselen kijken.

De spoorlijn Berlijn-Wannsee-Stahnsdorf, ook bekend als de Friedhofsbahn, was een zijlijn in Berlijn en Brandenburg die werd geëlektrificeerd met een zijdelingse geleiderail en diende voor het Berlijnse S-Bahn-verkeer. Het leidde van Wannsee naar het treinstation van Stahnsdorf en werd voornamelijk gebruikt om de zuidwestelijke begraafplaats daar met elkaar te verbinden.

Het doel van de zogenaamde Friedhofsbahn was om vervoersverbindingen te bieden naar de grote begraafplaatsen die rond 1905 buiten de stad waren aangelegd. In 1913 reed de eerste stoomtrein van Wannsee via Dreilinden naar Stahnsdorf. Voor veel "passagiers" was het eigenlijk de laatste reis: de lijken werden per trein vervoerd vanaf het goederenstation Halensee, dat een "lijkenopruimingshal" had. In 1928 werd de stroomrail in gebruik genomen en elke 20 minuten pendelde een S-Bahn op de enkelsporige lijn.
Na 1952 mochten West-Berlijners de DDR alleen in met een speciale vergunning. Dus de passagiers bleven weg. Met de bouw van de Muur in 1961 werd het verkeer stilgelegd.