Ansberg mit St. Veitskapelle

Mensen in de omgeving hebben altijd geweten waar het mooi is. De Kelten gebruiken de Vitusberg als offerplaats voordat het een nederzetting op een heuvel werd. Je staat op een historische plek die in de middeleeuwen een kasteelstallen en verlatenheid was. Het is vooral de moeite waard om te bezoeken vanwege de vooruitziende blik: je kunt hier genieten van de schaduw van de bomen, ontspannen op de banken en het prachtige uitzicht over het Maintal zijn magie op je laten werken. Trouwens: de Ansberg, zoals het onderzoek officieel heet, wordt in de volksmond Veitsberg genoemd. Daarom heet het sinds 2016 Ansberg (Veitsberg). Wees dus niet verbaasd als niemand je de Ansberg kan laten zien. Vraag dan gewoon naar de Vitusberg.

De St. Veitkapel (Vitus, hij is een van de 14 hulpbehoevenden) dateert uit het midden van de 16e eeuw en behoorde oorspronkelijk toe aan Ebensfeld, maar werd in 1625 toegewezen aan de nieuw opgerichte parochie Kleukheim. In 1717-1719 bouwde de meester-metselaar A. Reinthaler het bestaande gebouw volgens de plannen van Johann Dientzenhofer. De bouwer was prins-bisschop Franz Graf von Schönborn.
De St. Veit-kapel is ingebed in een oud lindebos, de enige gesloten groep lindebomen in Europa, en is het bewijs van een oude continuïteit van nederzettingen in het Obermaing-gebied.

Met ongeveer 460 m is het lager dan de Staffelberg (539 m), maar het is net zo aantrekkelijk. Vanaf de wandelparkeerplaats bij Dittersbrunn is het ongeveer 2 km bergopwaarts.
(Ook een goed startpunt voor andere wandelroutes)
Boven op de Ansberg (Veitsberg) kunt u genieten van een prachtig uitzicht op het prachtige Maintal met uitzicht op Bad Staffelstein en zelfs tot aan de Altenburg Bamberg.
Omlijst door een 200 jaar oude lindenkrans die op warme dagen schaduw biedt aan wandelaars. (Neem een picknickkleed mee).
De lindekrans rond de Sint-Vituskapel is de oudste gesloten lindekrans van Europa.
De Sint-Vituskapel is niet altijd open.